Kayseri'de sadece bir futbol maçı oynanmadı; şehir, ruhunu sahaya yansıttı. Çaykur Rizespor karşısında alınan kritik galibiyet kadar konuşulan bir başka şey varsa, o da Kapalı Kale'nin yarattığı muazzam atmosferdi. Kayserispor taraftarı, sergilediği koreografiyle sadece tribünleri değil, tüm Türkiye’yi etkisi altına aldı.
-
Bir futbol takımının kaderi sahadaki 11 kişiyle yazılmaz sadece. Bazı zaferler, tribünden başlar. Dün gece de öyleydi. Dakikalar ısınmadan, top henüz yuvarlanmadan önce sarı-kırmızı renkler dalga dalga yayılırken, stadın dört bir yanına "Biz buradayız" diyen bir inanç hakimdi. Kapalı Kale’nin koreografisi, yalnızca bir görsel şov değil; şehrin umudu, takımına olan inancı ve yeniden doğuşunun ilanıydı.
-
Sergej Jakirovic'in gelişiyle birlikte takımda gözle görülür bir değişim yaşanıyor. Sadece saha içi düzen değil, mental direnç de yeniden inşa ediliyor. Uzun süredir küme düşme hattının gölgesinde oynayan Kayserispor, artık rakipleriyle kafa kafaya mücadele eden, organize, cesur bir takım görüntüsünde. Bu ivme, sadece teknik direktör değişimiyle açıklanamaz. Takımın yeniden dirilişinde taraftarın da çok ciddi bir payı var.
-
Çünkü Kapalı Kale, sadece bağıran bir tribün değil; gerektiğinde takımın on ikinci adamı, gerektiğinde ise bir duvar. Rüzgâr sert estiğinde siper, takım geri çekildiğinde itici güç. Bu şehir, futbolu bir aidiyet meselesi haline getirmiş durumda ve bu da Kayserispor’u sıradan bir Anadolu takımı olmaktan çok öteye taşıyor.
-
Bu hafta alınan galibiyet bir istatistikten ibaret değil. Bu bir mesaj. Hem takıma hem de rakiplere: “Kayserispor pes etmez.” Düşme korkusunu üzerinden atan bu takım, şimdi yeniden hayal kurabilir. Avrupa kupaları mı, kupa finali mi bilinmez... Ama bir gerçek var ki, bu takımın arkasında Kapalı Kale oldukça, Kayserispor her zaman bir adım önde.
-
Yolu açık, tribünü dolu, umudu diri bir Kayserispor görmek dileğiyle...
